Afdrukken

Werken als het Gloria en Magnificat van Vivaldi en het Requiem van Mozart komen met enige regelmaat langs in uitvoeringen door professionele, in oude muziek gespecialiseerde koren en orkesten. Deze ensembles hebben deze muziek van voor 1800 gedurende de laatste decennia opengelegd, haar licht en transparant gemaakt. Daarmee hebben ze een zekere standaard gelegd die voor niet-professionele musici moeilijk te halen is. Moet je deze muziek als oratoriumvereniging dan maar niet meer zingen? Ja, juist wel, want waar de professionele ensembles soms doorslaan in hun opvattingen en kundigheid blijft de amateur – letterlijk – de ware liefhebber, die zich met hart en ziel wil overgeven aan de muziek. Aan Holland Symfonie Orkest had de Eindhovense Oratorium Vereniging (EOV) vrijdagavond in het Muziekgebouw in genoemde werken veel steun. De stevige orkestklank in Mozarts Requiem, met opvallend mooi ingevulde blazerspartijen, gaf het koor zelfvertrouwen, waardoor het bij de essentie van deze eeuwig mooie muziek kon komen en in staat was die over te dragen op de bijna volle zaal. De begeleiding van de twee werken van Vivaldi is dunner, waardoor het koor meer op zichzelf was aangewezen. Maar laat de EOV maar schuiven! Er waren momenten dat de intonatie aan de lage kant was en het tempo enigszins sleepte, maar het koor herstelde zich, met overzicht geleid door Geert Broeksteeg zong het warm, zorgvuldig en expressief.

De vier solisten, sopraan Diane Verdoodt, alt Esther Kuiper, tenor Ludwig van Gijsegem en bas Sven Weyens, pasten goed bij elkaar, qua stem en uitstraling. Van Gijsegem draait al lang mee, verrassend om te horen hoe zijn bijzondere, altijd wat omfloerste stem zijn kracht behoudt.